Irrawaddy eekhoorn
Dit dier staat niet op de huis- en hobbydierenlijst.
Hieronder leest u de beoordeling over dit dier.
Algemene informatie
| Familie | Sciuridae |
|---|---|
| Subfamilie | Callosciurinae |
| Genus | Callosciurus |
| Soort | Callosciurus pygerythrus |
| Gedomesticeerd | Nee |
| Kruising | Nee |
| Volwassen grootte |
|
| Gewicht | 230-300 g |
| Dieet | Omnivoor |
| Natuurlijke leefomgeving |
|
| Levensverwachting | 5 jaar wild, 10-20 jaar gevangenschap. |
| IUCN-status | "Least concern" |
| CITES | Niet vermeld |
Risicoklasse E
Bij de Irrawaddy eekhoorn zijn in vier risicocategorieën voor “gezondheid en welzijn dier” één of meerdere risicofactor(en) vastgesteld. Hierdoor valt de Irrawaddy eekhoorn in risicoklasse E.
Samenvatting beoordeling van de Irrawaddy eekhoorn
Indien er sprake is van één of meerdere relevante ernstige zoönose(n) die slechts met gespecialiseerde maatregelen beheersbaar is/zijn wordt de risicofactor aangekruist (!), maar telt deze niet mee in de eindscore. Indien er sprake is van een relevante ernstige zoönose die niet of nauwelijks beheersbaar is of er sprake is van risico op ernstige letselschade komt de diersoort direct onder risicoklasse F te vallen (XF). Indien de risicofactor van toepassing is, wordt deze aangekruist (X).
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Zoönosen | ! (signalerend) | Bij de Irrawaddy eekhoorn is het hoog-risico zoönotische pathogeen Yersinia pestis aangetoond en bij meerdere sympatrische en aanverwante soorten zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen VSBV-1 en Leptospira spp. aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Letselschade | De risicofactor in deze risicocategorie is niet van toepassing. |
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Voedselopname | X | Irrawaddy eekhoorns moeten dagelijks langdurig foerageren. |
| Ruimtegebruik/veiligheid | X |
|
| Thermoregulatie | X | De Irrawaddy eekhoorn is aangepast aan een montaan- en tropisch klimaat. |
| Sociaal gedrag | X | Irrawaddy eekhoorns hebben een lineaire dominantiehiërarchie. |
Beoordeling per risicofactor
Risico's voor de mens
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG1 | ! (signalerend) | Bij de Irrawaddy eekhoorn is het hoog-risico zoönotische pathogeen Yersinia pestis (Jalal et al., 2019) aangetoond en bij meerdere sympatrische en aanverwante soorten zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen VSBV-1 (Hoffmann et al., 2015; Schlottau et al., 2017ab; Tappe et al., 2017) en Leptospira spp. (Gozzi et al., 2013) aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG2 | Op basis van de grootte, morfologie en het gedrag van de Irrawaddy eekhoorn is het niet aannemelijk dat de dieren ernstig letsel zullen veroorzaken bij de mens (Koprowski et al., 2016). Deze risicocategorie is daarom niet van toepassing. |
Risico's voor dierenwelzijn/diergezondheid
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| V1 | De Irrawaddy eekhoorn is een omnivoor (Datta & Rajamani, 2015; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V2 | De Irrawaddy eekhoorn heeft geen hypsodonte gebitselementen (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V3 | X | De Irrawaddy eekhoorn is dagactief met piekmomenten in activiteit in de ochtend en avond. De middagdip is essentieel voor de spijsvertering doordat na het foerageren in de ochtend de maximale capaciteit van het spijsverteringskanaal is behaald (Datta & Goyal, 2008; Koprowski et al., 2016). De actieve tijd van boomeekhoorns uit de subfamilie Callosciurinae wordt voornamelijk besteed aan foerageren (53,9 +/- 9,2 %) (Bertolino et al., 2004). De Irrawaddy eekhoorn doet aan scatterhoarden (Datta & Rajamani, 2015). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| V4 | Het dieet van de Irrawaddy eekhoorn bestaat uit fruit, bloemknoppen, schors, korstmos, zaden, bladeren, insecten en in enkele gevallen vlees van vertebraten (Datta & Rajamani, 2015; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| R1 | Irrawaddy eekhoorns hebben een home range van 0,2 km2. De Irrawaddy eekhoorn heeft overlappende home ranges (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R2 | X | Irrawaddy eekhoorns gebruiken een afgezonderde nestplaats voor het werpen en grootbrengen van jongen en als nachtrustplaats (Datta & Rajamani, 2015; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R3 | De Irrawaddy eekhoorn is door zijn semi-arboreale levensstijl erg behendig en vlucht doelgericht naar hoge schuilplekken (Datta & Rajamani, 2015). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R4 | Irrawaddy eekhoorns gebruiken geen holen of kuilen (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R5 | X | Irrawaddy eekhoorns leven semi-arboreaal. Hoewel foerageren voornamelijk op de grond plaatsvindt, spendeert de Irrawaddy eekhoorn de rest van de tijd in hoge struiken en lage bomen (Datta & Rajamani, 2015). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| T1 | X |
Irrawaddy eekhoorns leven in een tropisch en montaan klimaat (Koprowski et al., 2016; Schultz, 2005). De gemiddelde minimumtemperatuur in de montane bossen van Nepal waar Irrawaddy eekhoorns voorkomen is 7 °C (met een uiterste minimumtemperatuur van -4 °C) en de gemiddelde maximumtemperatuur is 16 °C (met een uiterste maximumtemperatuur van 36 °C). De gemiddelde jaarlijkse neerslaghoeveelheid is 1500 mm en de gemiddelde luchtvochtigheid is 60%. De luchtvochtigheid schommelt tussen de 20% en 90% afhankelijk van het seizoen (Meteoblue, 2020). De natte zomers en droge winters zijn in tegenstelling met het gematigde zeeklimaat in Nederland, waar de zomers droog en de winters nat zijn (Schultz, 2005). De Irrawaddy eekhoorn is aangepast aan een tropisch en montaan klimaat. Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| T2 | Uit gedetailleerd gedragsonderzoek is niet gebleken dat Irrawaddy eekhoorns gebruik maken van een speciale zoel-, koel- of opwarmplaats. Bovendien gebruiken zij hun dikke staart als bescherming tegen buitentemperaturen (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| T3 | Irrawaddy eekhoorns zijn jaarrond actief (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| S1 | Irrawaddy eekhoorns hebben een polygame leefwijze (Datta & Rajamani, 2015; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| S2 | X | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over de dominantiehiërarchie van de Irrawaddy eekhoorn. Verwante soorten in de subfamilie (Callosciurinae) leven solitair en hebben vaak overlappende home ranges. Bij deze soorten is er sprake van een lineaire dominantiehiërarchie, die het meest prominent aanwezig is tijdens het paarseizoen (Farentinos, 1972; Koprowski et al., 2016; Tamura et al., 1988). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| S3 | Er is weinig wetenschappelijke literatuur gevonden over de voortplanting van Irrawaddy eekhoorns. Verwante soorten in de subfamilie (Callosciurinae) zijn binnen het eerste levensjaar geslachtrijp. Vrouwtjes zijn 39-44 dagen drachtig en krijgen per worp 1-2 jongen. Irrawaddy eekhoorns paren eens per jaar, maar planten zich jaarrond voort. Irrawaddy eekhoorns hebben geen grote kans op overbevolking (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Verwijzingen
Bertolino, S., Mazzoglio, P. J., Vaiana, M. & Currado, I. (2004). Activity budget and foraging behaviour of introduced Callosciurus finlaysonii (Rodentia, Sciuridae) in Italy. Journal of Mammalogy. 85(2). 254-259.
Datta, A. & Rajamani, N. (2015). Sciurids. In A. J. T. Johnsingh & N. Manjrekar, Mammals of South Asia, Vol 2. (pp. 513-573). India: Universities Press.
Duckworth, J.W. (2016). Callosciurus pygerythrus. The IUCN Red List of Threatened Species 2016. Downloaded on 8 September 2020.
Farentinos, R. C. (1972). Social dominance and mating activity in the tassel-eared squirrel (Sciurus aberti ferreus). Anim. Behav. 20. 316-326.
Gozzi, A., Guichón, M. L., Benitez, V., Romero, G. N. & Brihuega, C. (2013). First isolation of Leptospira interrogans from the arboreal squirrel Callosciurus erythraeus introduced in Argentina. Wildlife Biology. 19. 483-489.
Hoffmann, B., Tappe, D., Höper, D., Herden, C., Boldt, A., Mawrin, C., Niederstraßer, O., Müller, T., Jenckel, M., van der Grinten, E., Lutter, C., Abendroth, B., Teifke, J. P., Cadar, D., Schmidt-Chanasit, J., Ulrich, R. G. & Beer, M. (2015). A Variegated Squirrel Bornavirus Associated with Fatal Human Encephalitis. N Engl J Med. 373. 154-162.
Jalal, M. S., Islam, M. Z., Dutta, A., Dhar, P. K., Das, A., Hasan, M. M., Barua, H., Biswas, P. K., & Ahad, A. (2019). Antibiotic resistant zoonotic bacteria in Irrawaddy squirrel (Callosciurus pygerythrus). Veterinary medicine and science, 5(2), 260–268.
Koprowski, J. L., Goldstein, E. A., Bennett, K. R. & Pereira Mendes, C. (2016). Family Sciuridae (Squirrels). In D. E. Wilson, T. E. Lacher Jr. & R. A. Mittermeier, Handbook of the mammals of the world. 6. Lagomorphs and Rodents I (pp. 648-837). Barcelona: Lynx Edicions.
Meteoblue (2020a). Kathmandu, Nepal. Opgehaald van Meteoblue: https://www.meteoblue.com/en/weather/historyclimate/climatemodelled/kat….
Myhrvold, N. P., Baldridge, E., Chan, B., Sivam, D., Freeman, D. L., & Morgan Ernest, S. K. (2015). An amniote life-history database to perform comparative analyses with birds, mammals, and reptiles. Ecology 96:3109.
Schlottau, K., Jenckel, M., van den Brand, J., Fast, C., Herden, C., Höper, D., Homeier-Bachmann, T., Thielebein, J., Mensing, N., Diender, B., Hoffmann, D., Ulrich, R. G., Mettenleiter, T. C., Koopmans, M., Tappe, D., Schmidt-Chanasit, J., Reusken, C. B. E. M., Beer, M. & Hoffmann, B. (2017a). Variegated Squirrel Bornavirus 1 in Squirrels, Germany and the Netherlands. Emerging Infectious Diseases. 23(3). 477-481.
Schlottau, K., Hoffmann, B., Homeier-Bachmann, T., Fast, C., Ulrich, R. G., Beer, M. & Hoffmann, D. (2017b). Multiple detection of zoonotic variegated squirrel bornavirus 1 RNA in different squirrel species suggests a possible unknown origin for the virus. Arch Virol. 162. 2747–2754.
Schultz, J. (2005). The Ecozones of the World: The Ecological Divisions of the Geosphere (2nd ed.). Stuttgart: Springer.
Tamura, N., Hayashi, F. & Miyashita, K. (1988). Dominance hierarchy and mating behaviour of the Formosan squirrel, Callosciurus erythraeus thaiwanensis. Journal of Mammalogy. 69(2). 320-331.
Tappe, D., Schmidt-Chanasit, J., Reusken, C. B. E. M., Beer, M. & Hoffmann, B. (2017). Variegated Squirrel Bornavirus 1 in Squirrels, Germany and the Netherlands. Emerging Infectious Diseases. 23(3). 477-481.
