Gestreepte skunk
Dit dier staat niet op de huis- en hobbydierenlijst.
Hieronder leest u de beoordeling over dit dier.
Algemene informatie
| Familie | Mephitidae |
|---|---|
| Subfamilie | - |
| Genus | Mephitis |
| Soort | Mephitis mephitis |
| Gedomesticeerd | Nee |
| Kruising | Nee |
| Volwassen grootte |
|
| Gewicht | 0,6-4,1 kg |
| Dieet | Omnivoor |
| Natuurlijke leefomgeving |
|
| Levensverwachting | 8-12 jaar |
| IUCN-status | "Least concern" |
| CITES | Niet vermeld |
Risicoklasse E
Bij de gestreepte skunk zijn in vier risicocategorieën voor “gezondheid en welzijn dier” één of meerdere risicofactor(en) vastgesteld. Hierdoor valt de gestreepte skunk in risicoklasse E.
Samenvatting beoordeling van de gestreepte skunk
Indien er sprake is van één of meerdere relevante ernstige zoönose(n) die slechts met gespecialiseerde maatregelen beheersbaar is/zijn wordt de risicofactor aangekruist (!), maar telt deze niet mee in de eindscore. Indien er sprake is van een relevante ernstige zoönose die niet of nauwelijks beheersbaar is of er sprake is van risico op ernstige letselschade komt de diersoort direct onder risicoklasse F te vallen (XF). Indien de risicofactor van toepassing is, wordt deze aangekruist (X).
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Zoönosen | ! (signalerend) | Bij de gestreepte skunk zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen Leptospira spp. en het rabiësvirus aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Letselschade | De risicofactor in deze risicocategorie is niet van toepassing. |
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Voedselopname | X | Gestreepte skunks moeten dagelijks langdurig foerageren. |
| Ruimtegebruik/veiligheid | X |
|
| Thermoregulatie | X | De gestreepte skunk is lokaal aangepast aan een droog tropisch, subtropisch, gematigd en boreaal klimaat. |
| Sociaal gedrag | X | Gestreepte skunks hebben een despotische dominantiehiërarchie. |
Beoordeling per risicofactor
Risico's voor de mens
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG1 | Bij de gestreepte skunk zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen Leptospira spp. (Richardson & Gautthier, 2003; Pedersen et al., 2015; Straub et al., 2020) en het rabiësvirus (Johnston & Beauregard, 1969; Gremillion-Smith & Woolf, 1988; Leslie et al., 2006; Raghavan et al., 2016) aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG2 | Op basis van de grootte van gestreepte skunks (Dragoo, 2009a) is het niet aannemelijk dat de dieren ernstig letsel zullen veroorzaken bij de mens. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Risico's voor dierenwelzijn/diergezondheid
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| V1 | De gestreepte skunk is een omnivoor (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V2 | De gestreepte skunk heeft geen hypsodonte gebitselementen (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V3 | X | Gestreepte skunks jagen voornamelijk op kleine voedsel-items, zoals insecten (Dragoo, 2009a), die verspreid voorkomen in hun habitat. Gestreepte skunks hebben een home range tot 12 km2 (Dragoo, 2009a) en leggen tot 3 km per nacht af (Rosatte et al., 2011). Het komt vaker voor dat gestreepte skunks sterven doordat zij niet genoeg voedsel hebben kunnen vinden (Dragoo, 2009b). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| V4 | Het dieet van gestreepte skunks bestaat voornamelijk uit insecten, maar ook uit kleine zoogdieren, vogels, eieren, vis, slangen, kikkers, aas, fruit, granen en afval (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| R1 | Gestreepte skunks hebben een home range van 0,5-12 km2 (Dragoo, 2009a). Er is sprake van overlap tussen home ranges en een afwezigheid van territorialiteit (Bixler & Gittleman, 2000). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R2 | X | Gestreepte skunks gebruiken een afgezonderde nestplaats voor het werpen en grootbrengen van jongen en als rustplaats (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R3 | Bij gevaar rennen gestreepte skunks eerst een stukje weg. Wanneer zij gevolgd worden, gebruiken gestreepte skunks een schadelijke vloeistof vanuit de anale klieren om achtervolgers weg te jagen (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R4 | X | Gestreepte skunks gebruiken soms zelf gegraven holen (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R5 | Voor gestreepte skunks zijn er geen specifieke omgevingselementen essentieel (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| T1 | X | De gestreepte skunk komt voor in verschillende klimaten, namelijk in een droog tropisch, subtropisch, gematigd en boreaal klimaat (Dragoo, 2009a; Schultz, 2005). De gestreepte skunk kent verschillende ondersoorten, die een eigen verspreiding hebben en lokaal zijn aangepast aan het klimaat (Dragoo, 2009a; Wilson & Reeder, 2005). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| T2 | Uit gedetailleerd gedragsonderzoek is niet gebleken dat gestreepte skunks gebruik maken van een speciale zoel-, koel- of opwarmplaats (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| T3 | Gestreepte skunks gaan in torpor bij lage temperaturen, maar houden geen obligate winterslaap (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| S1 | Gestreepte skunks hebben een polygame leefwijze (Dragoo, 2009a). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| S2 | X | Gestreepte skunks leven solitair, maar vormen in besneeuwde gebieden harems tijdens het paarseizoen. Dominante mannetjes hebben aanzienlijk meer paringssucces dan de subordinate mannetjes (Dragoo, 2009a; Renard et al., 2009; Rosatte & Lawson, 2003). Er is sprake van een despotische dominantiehiërarchie. Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| S3 | Vrouwtjes komen vaak maar 1 keer per jaar in oestrus. Vrouwtjes zijn 59-77 dagen drachtig en krijgen meestal 5-7 jongen. Gestreepte skunks hebben een paarseizoen in februari en maart (Dragoo, 2009a). Gestreepte skunks hebben geen grote kans op overbevolking. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Verwijzingen
Bixler, A., & Gittleman, J. L. (2000). Variation in home range and use of habitat in the striped skunk (Mephitis mephitis). Journal of Zoology, 251(4), 525-533.
Dragoo, J. W. (2009a). Family Mephitidae (Skunks). In D. Wilson & R. Mittermeier, Handbook of the Mammals of the World: Vol. 1. Carnivores. Lynx, Barcelona, 532-563.
Dragoo, J. W. (2009b). Nutrition and Behavior of Striped Skunks. Veterinary Clinics of North America: Exotic Animal Practice, 12(2), 313-326. doi:10.1016/j.cvex.2009.01.012
Gremillion-Smith, C., & Woolf, A. (1988). Epizootiology of skunk rabies in North America. Journal of wildlife diseases, 24(4), 620-626.
Johnston, D. H., & Beauregard, M. (1969). Rabies epidemiology in Ontario. Bulletin of the Wildlife Disease Association, 5(3), 357-370.
Leslie, M. J., Messenger, S., Rohde, R. E., Smith, J., Cheshier, R., Hanlon, C., & Rupprecht, C. E. (2006). Bat-associated rabies virus in skunks. Emerging infectious diseases, 12(8), 1274.
Pedersen, K., et al. (2018). Leptospira antibodies detected in wildlife in the USA and the US Virgin Islands. Journal of wildlife diseases, 54(3), 450-459.
Raghavan, R. K., Hanlon, C. A., Goodin, D. G., Davis, R., Moore, M., Moore, S., & Anderson, G. A. (2016). Bayesian spatiotemporal pattern and eco-climatological drivers of striped skunk rabies in the North Central Plains. PLoS Neglected Tropical Diseases, 10(4), e0004632.
Renard, A., Medill, S. A. & Larivière, S. (2009). Ontogeny and sexual dimorphism in a captive population of juvenile striped skunks Mephitis mephitis. Acta Theriologica. 54(3). 243–248.
Richardson, D. J., & Gauthier, J. L. (2003). A serosurvey of leptospirosis in Connecticut peridomestic wildlife. Vector-Borne and Zoonotic Diseases, 3(4), 187-193.
Rosatte, R. & Lawson, S. (2003). Skunks. In G. Feldhamer, B. Thompson & J. Chapman (Eds., Wild Mammals of North America; biology, management and conservation (2nd ed.) Baltimore: Johns Hopkins University Press. pp. 692-707.
Rosatte, R., Kelly, P., & Power, M. (2011). Home Range, Movements, and Habitat Utilization of Striped Skunk (Mephitis mephitis) in Scarborough, Ontario, Canada: Disease Management Implications. The Canadian Field-Naturalist, 125(1), 27-33. doi:10.22621/cfn.v125i1.1121
Straub, M. H., Church, M., Glueckert, E., & Foley, J. E. (2020). Raccoons (Procyon lotor) and Striped Skunks (Mephitis mephitis) as Potential Reservoirs of Leptospira spp. in California. Vector-Borne and Zoonotic Diseases, 20(6), 418-426.
Schultz, J. (2005). The ecozones of the world, the ecological divisions of the geosphere. Aachen, Germany: Springer.
Wilson, D., & Reeder, D. (2005). Mammal species of the world. A taxonomic and geographic reference. Https://www.departments.bucknell.edu/biology/resources/msw3/browse.asp?id=13001…. Geraadpleegd: 3 augustus 2020.
