Filipijns wrattenzwijn
Dit dier staat niet op de huis- en hobbydierenlijst.
Hieronder leest u de beoordeling over dit dier.
Algemene informatie
| Familie | Suidae |
|---|---|
| Subfamilie | Suinae |
| Genus | Sus |
| Soort | Sus philippensis |
| Gedomesticeerd | Nee |
| Kruising | Nee |
| Volwassen grootte | Onbekend |
| Gewicht | Volwassen gewicht mogelijk 70-80 kg |
| Dieet | Omnivoor |
| Natuurlijke leefomgeving |
|
| Levensverwachting | Onbekend |
| IUCN-status | "Vulnerable" |
| CITES | Niet vermeld |
Risicoklasse F
Filipijnse wrattenzwijnen zijn in staat ernstige letselschade te veroorzaken bij de mens. Daarnaast zijn in vier risicocategorieën voor “gezondheid en welzijn dier” één of meerdere risicofactor(en) vastgesteld. Om deze redenen valt het Filipijnse wrattenzwijn onder “risicoklasse F”.
Samenvatting beoordeling van het Filipijnse wrattenzwijn
Indien er sprake is van één of meerdere relevante ernstige zoönose(n) die slechts met gespecialiseerde maatregelen beheersbaar is/zijn wordt de risicofactor aangekruist (!), maar telt deze niet mee in de eindscore. Indien er sprake is van een relevante ernstige zoönose die niet of nauwelijks beheersbaar is of er sprake is van risico op ernstige letselschade komt de diersoort direct onder risicoklasse F te vallen (XF). Indien de risicofactor van toepassing is, wordt deze aangekruist (X).
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Zoönosen | ! (signalerend) | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over het aan- of afwezig zijn van (zeer) hoog-risico zoönotische pathogenen, maar bij de sympatrische en aanverwante soort Sus scrofa zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen Brucella suis, Francisella tularensis, Leptospira spp., en Mycobacterium tuberculosis aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Letselschade | XF | Bij Filipijnse wrattenzwijnen is er gevaar op zeer ernstig letsel bij de mens, waardoor het Filipijnse wrattenzwijn direct onder risicoklasse F valt. |
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Voedselopname | X | Filipijnse wrattenzwijnen moeten dagelijks langdurig foerageren. |
| Ruimtegebruik/veiligheid | X |
|
| Thermoregulatie | X | Het Filipijnse wrattenzwijn is aangepast aan een tropisch klimaat. Filipijnse wrattenzwijnen gebruiken speciale zoelplaatsen. |
| Sociaal gedrag | X | Filipijnse wrattenzwijnen hebben een dominantiehiërarchie. |
Beoordeling per risicofactor
Risico's voor de mens
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG1 | ! (signalerend) | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over het aan- of afwezig zijn van (zeer) hoog-risico zoönotische pathogenen, maar bij de sympatrische en aanverwante soort Sus scrofa zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen Brucella suis (Cvetnic et al., 2009; Dahouk et al., 2005), Francisella tularensis (Dahouk et al., 2005), Leptospira spp. (Ebani et al., 2003), en Mycobacterium tuberculosis (Martin-Hernando et al., 2007) aangetoond. Dit leidt tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG2 | XF | Het Filipijnse wrattenzwijn weegt tot 80 kg (Melleti & Meijaard, 2017). Zwijnen zijn agressief wanneer zij in het nauw gedreven worden en verzetten zich hevig (Sutherland-Smith, 2015). Gezien de grootte en het gedrag van Filipijnse wrattenzwijnen kunnen ze zeer ernstig letsel bij de mens veroorzaken, waardoor het Filipijnse wrattenzwijn direct onder risicoklasse F valt. |
Risico's voor dierenwelzijn/diergezondheid
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| V1 | Het Filipijnse wrattenzwijn is een omnivoor (Meijaard et al., 2011). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V2 | Het Filipijnse wrattenzwijn heeft geen hypsodonte gebitselementen (Meijaard et al., 2011). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V3 | X | Filipijnse wrattenzwijnen leggen grote afstanden af om aan voedsel te komen (Frädrich, 1974), en moeten hier onder andere naar wroeten in de grond (Cosico et al., 2017). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| V4 | Het dieet van Filipijnse wrattenzwijnen bestaat uit knollen, gevallen fruit, jonge planten, en ongewervelden (Cosico et al., 2017; Meijaard et al., 2011). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| R1 | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over de grootte van de home range. Filipijnse wrattenzwijnen verdedigen hun home range niet en brengen geen markeringen aan (Frädrich, 1974). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R2 | X | Filipijnse wrattenzwijnen gebruiken een afgezonderde nestplaats voor het werpen en grootbrengen van jongen (Meijaard et al., 2011). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R3 | X | Filipijnse wrattenzwijnen zijn gevoelig voor capture myopathy, wat optreedt tijdens de vluchtreactie (Sutherland-Smith, 2015). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R4 | X | Filipijnse wrattenzwijnen gebruiken zelf gegraven kuilen (Meijaard et al., 2011). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R5 | Voor Filipijnse wrattenzwijnen zijn er geen specifieke omgevingselementen essentieel (Heaney & Meijaard, 2017; Meijaard et al., 2011). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| T1 | X |
Filipijnse wrattenzwijnen komen voor in een tropisch klimaat (Heaney & Meijaard, 2017; Schultz, 2005). De gemiddelde maandelijkse temperatuur komt niet onder de 18 °C. Gedurende het hele jaar ligt de temperatuur rond de 25 en 27 °C met dagelijkse temperatuurverschillen van maximaal 6 tot 11 °C. De gemiddelde jaarlijkse neerslaghoeveelheid ligt tussen de 2000-4000 mm. Dit klimaat kent een zeer hoge luchtvochtigheid van 90-100% (Schultz, 2005). Het Filipijnse wrattenzwijn is aangepast aan een tropisch klimaat. Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| T2 | X | Filipijnse wrattenzwijnen maken gebruik van zoelplaatsen (Cosico et al., 2017; Meijaard et al., 2011). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| T3 | Filipijnse wrattenzwijnen zijn jaarrond actief (Meijaard et al., 2011). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| S1 | Filipijnse wrattenzwijnen hebben een polygame leefwijze (Melleti & Meijaard, 2017). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| S2 | X | Filipijnse wrattenzwijnen leven in kleine familiegroepen bestaande uit een moeder, soms zussen, en hun jongen (Melleti & Meijaard, 2017). In groepen zwijnen bestaat er gewoonlijk een dominantiehiërarchie (Sutherland-Smith, 2015). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| S3 | Er is geen wetenschappelijke literatuur gevonden over de draagtijd en voortplantingsperiode. Het nauw verwante Celebeswrattenzwijn is 16-20 weken drachtig en kunnen zich jaarrond voortplanten (Meijaard et al., 2011). Vrouwtjes krijgen per worp 2 tot 5 jongen (Meijaard et al., 2011; Melleti & Meijaard, 2017). Filipijnse wrattenzwijnen hebben geen grote kans op overbevolking. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Verwijzingen
Cosico, R., Florence, L., Visco, R., & Balatibat, J. (2017). Farmer's Assessment of Impacts of Philippine Warty Pig (Sus philippensis Nehring) depredation on Agroforestry System in Mt. Makiling Forest Reserve, Laguna, Philippines. Ecosystems and Development Journal, 7(1).
Cvetnic, Z., Toncic, J., Majnaric, D., Benic, M., Albert, D., Thiébaud, M., & Garin-Bastuji, B. (2009). Brucella suis infection in domestic pigs and wild boar in Croatia. Rev. sci. tech off. int. Epiz. (28), 1057-1067.
Dahouk, S., Nöckler, K., Tomaso, H., Splettstoesser, W., Jungersen, G., Riber, U., . . . Neubauer, H. (2005). Seroprevalence of Brucellosis, Tularemia and Yersiniosis in Wild boars from North-Eastern Germany. Journal Veterinary Medicine, 444- 455.
Ebani, V., Cerri, D., Poll, A., & Andreani, E. (2003). Prevalence of Leptospira and Brucella antibodies in Wild boars in Tuscany, Italy. Journal of wildlife diseases 39 (3), 718-722.
Frädrich, H. (1974). A comparison of behaviour in the Suidae. In V. Geist, & F. Walther, Behaviour of ungulates and its relation to management. (pp. 133-143). International Union for Conservation of Nature and Natural Resources.
Heaney, L., & Meijaard, E. (2017). Sus philippensis. Opgehaald van The IUCN Red List of Threatened Species: http://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2017-3.RLTS.T21176A44139795.en
Martin-Hernando, M., Höfle, U., Vicente, J., Ruiz-Fons, F., Vidal, D., Barral, M., . . . Gortazar, C. (2007). Lesions associated with Mycobacterium tuberculosis complex infection in European wild boar. Tuberculosis 87, 360-367.
Meijaard, E., d'Huart, J., & Oliver, W. (2011). Sus celebensis. In D. Wilson, & R. Mittermeier, Handbook of the mammals of the world, Hoofed mammals Volume 2. Lynx Edicions.
Meijaard, E., d'Huart, J., & Oliver, W. (2011). Sus philippensis. In D. Wilson, & R. Mittermeier, Handbook of the mammals of the world, Hoofed mammals Volume 2. Lynx Edicions.
Melleti, M., & Meijaard, E. (2017). Ecology, conservation and management of wild pigs and peccaries. Cambirdge University Press.
Schultz, J. (2005). The ecozones of the world, the ecological divisions of the geosphere. Aachen, Germany: Springer.
Sutherland-Smith, M. (2015). Suidae and Tayassuidae. In E. Miller, & M. Fowler, Fowler's Zoo and Wild Animal Medicine, Volume 8. Elsevier Health Sciences.
Wilson, D., & Reeder, D. (2005). Mammal species of the world. A taxonomic and geographic reference (3rd ed). Opgehaald van Mammal species of the world: https://www.departments.bucknell.edu/biology/resources/msw3/
