Europese rode eekhoorn
Dit dier staat niet op de huis- en hobbydierenlijst.
Hieronder leest u de beoordeling over dit dier.
Algemene informatie
| Familie | Sciuridae |
|---|---|
| Subfamilie | Sciurinae |
| Genus | Sciurus |
| Soort | Sciurus vulgaris |
| Gedomesticeerd | Nee |
| Kruising | Nee |
| Volwassen grootte |
|
| Gewicht | 235-480 g |
| Dieet | Omnivoor |
| Natuurlijke leefomgeving |
|
| Levensverwachting | 3 jaar wild, 7-10 jaar gevangenschap. |
| IUCN-status | "Least concern" |
| CITES | Niet vermeld |
Risicoklasse D
Bij de Europese rode eekhoorn zijn in drie risicocategorieën voor “gezondheid en welzijn dier” één of meerdere risicofactor(en) vastgesteld. Hierdoor valt de Europese rode eekhoorn in risicoklasse D.
Samenvatting beoordeling van de Europese rode eekhoorn
Indien er sprake is van één of meerdere relevante ernstige zoönose(n) die slechts met gespecialiseerde maatregelen beheersbaar is/zijn wordt de risicofactor aangekruist (!), maar telt deze niet mee in de eindscore. Indien er sprake is van een relevante ernstige zoönose die niet of nauwelijks beheersbaar is of er sprake is van risico op ernstige letselschade komt de diersoort direct onder risicoklasse F te vallen (XF). Indien de risicofactor van toepassing is, wordt deze aangekruist (X).
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Zoönosen | ! (signalerend) | Bij de Europese rode eekhoorn zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen het rabiësvirus, Puumula virus, Francisella tularensis, Leptospira hebdomadis en tick-borne encephalitis virus aangetoond. Dit leidt alleen in het geval van wildvang tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Letselschade | De risicofactor in deze risicocategorie is niet van toepassing. |
| Risicocategorie | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| Voedselopname | X | Europese rode eekhoorns moeten dagelijks langdurig foerageren. |
| Ruimtegebruik/veiligheid | X |
|
| Thermoregulatie | In deze risicocategorie zijn geen risicofactoren van toepassing. | |
| Sociaal gedrag | X | Europese rode eekhoorns hebben een despotische dominantiehiërarchie. |
Beoordeling per risicofactor
Risico's voor de mens
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG1 | ! (signalerend) | Bij de Europese rode eekhoorn zijn de hoog-risico zoönotische pathogenen het rabiësvirus, Puumula virus, Francisella tularensis, Leptospira hebdomadis en tick-borne encephalitis virus aangetoond (Hubálek & Rudolf, 2010; Nesterchuk et al., 2010; Zienius et al., 2003). Dit leidt alleen in het geval van wildvang tot een signalerende toepassing van deze risicofactor. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| LG2 | Op basis van de grootte, morfologie en het gedrag van de Europese rode eekhoorn is het niet aannemelijk dat de dieren ernstig letsel zullen veroorzaken bij de mens (Koprowski et al., 2016; Uchida et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Risico's voor dierenwelzijn/diergezondheid
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| V1 | De Europese rode eekhoorn is een omnivoor (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V2 | De Europese rode eekhoorn heeft geen hypsodonte gebitselementen (Boy & Steenkamp, 2006; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| V3 | X | Europese rode eekhoorns zijn dagactief (Koprowski et al., 2016). Europese rode eekhoorns spenderen tussen de 60-80% van de actieve tijd aan foerageren (Lurz et al., 2005). Europese rode eekhoorns doen aan scatterhoarden (Rice-Oxley, 1993; Lee, 2002; Lurz et al., 2005). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| V4 | Het dieet van de Europese rode eekhoorn bestaat voornamelijk uit boomzaden (in het bijzonder coniferen), maar ook plantmateriaal (bloemen, knoppen, fruit, kruiden, schors en sappen), insecten, larven, paddenstoelen, vogeleieren en jonge vogeltjes (Koprowski et al., 2016; Lee, 2002). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| R1 | Europese rode eekhoorns hebben een home range van 2,4-47 ha. De home ranges kunnen overlappen. Ze tolereren elkaar bij voedingsplekken, maar laten wel agonistisch gedrag zien. Vrouwelijke eekhoorns verdedigen een kerngebied binnen de home-range, voornamelijk wanneer ze jongen hebben. Europese rode eekhoorns markeren hun home range met urine en geurklieren om het home range gebruik, sociale status en reproductieve status aan te geven, maar patrouilleren de home range niet (Lurz et al., 2005; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R2 | X | Europese rode eekhoorns gebruiken een afgezonderde nestplaats voor het werpen en grootbrengen van jongen en als dag- en nachtrustplaats (Koprowski et al., 2016; Lurz et al., 2005). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| R3 | De Europese rode eekhoorn is door zijn arboreale levensstijl erg behendig en vlucht doelgericht naar hoge schuilplekken (Koprowski et al., 2016; Lurz et al., 2005; Nowak, 1991; Uchida et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R4 | Europese rode eekhoorns gebruiken geen holen (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| R5 | X | Europese rode eekhoorns zijn arboreaal (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| T1 | De Europese rode eekhoorn komt onder andere voor in een gematigd zeeklimaat (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| T2 | Uit gedetailleerd gedragsonderzoek is niet gebleken dat Europese rode eekhoorns gebruik maken van een speciale zoel-, koel- of opwarmplaats. Bovendien maken Europese rode eekhoorns gebruik van een nest (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| T3 | Europese rode eekhoorns gaan in torpor, afhankelijk van de buitentemperatuur, maar houden geen obligate winterslaap (Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
| Risicofactor | Van toepassing | Toelichting |
|---|---|---|
| S1 | Europese rode hebben een promiscue leefwijze (Lurz et al., 2005; Koprowski et al., 2016). Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. | |
| S2 | X | Europese rode eekhoorns leven voornamelijk solitair, maar hebben overlappende home ranges. Mannetjes hebben een despotische dominantiehiërarchie gebaseerd op grootte en leeftijd. Dominante mannetjes hebben meer reproductief succes (Koprowski et al., 2016; Lurz et al., 2005). Deze risicofactor is daarom van toepassing. |
| S3 | Vrouwtjes zijn vanaf 10-11 maanden geslachtsrijp, maar krijgen hun eerste nest meestal pas op tweejarige leeftijd. Vrouwtjes kunnen één keer per jaar werpen. Vrouwtjes zijn 38-39 dagen drachtig en krijgen per worp 1-6 jongen. Europese rode eekhoorns hebben een paarseizoen van december t/m augustus (Koprowski et al., 2016). Europese rode eekhoorns hebben geen grote kans op overbevolking. Deze risicofactor is daarom niet van toepassing. |
Verwijzingen
Boy, S. C. & Steenkamp, G. (2006). Odontoma-like tumours of squirrel elodont incisors—elodontomas. Journal of Comparative Pathology. 135(1). 56-61.
Hubálek, Z. & Rudolf, I. (2010). Vertebrates as Hosts and Reservoirs of Zoonotic Microbial Agents. In Microbial Zoonoses and Sapronoses (pp. 83-128). Dordrecht: Springer.
Koprowski, J., Goldstein, A., Bennett, R. & Mendes, C. (2016). Sciurus vulgaris. In D. Wilson, T. Lacher & R. Mittermeier, Handbook of the mammals of the world vol. 6. Lagomorphs and rodents I. (pp. 648-837). Barcelona: Lynx Edicions.
Lee, T. (2002). Feeding and hoarding behaviour of the Eurasian red squirrel Sciurus vulgaris during autumn in Hokkaido, Japan. Acta Theriologica. 47(4). 459-470.
Lurz, P., Gurnell, J. & Magris, L. (2005). Sciurus vulgaris. Mammalian Species. 769. 1-10.
Nesterchuk, S., Makarova, E. & Ostapenko, V. (2010). The importance of individual animal species in rabies virus transport in the central federal district of Russia. Topical Issues of Zoology, Ecology and Conservation. 2.
Nowak, R. (1991). Walker's mammals of the world. Baltimore: JHU Press.
Rice-Oxley, S. (1993). Caching behaviour of Red Squirrels Sciurus vulgaris under conditions of high food availability. Mammal Review. 23(2). 93-100.
Uchida, K., Suzuki, K., Shimamoto, T., Yanagawa, H. & Koizumi, I. (2016). Seasonal variation of flight initiation distance in Eurasian red squirrels in urban versus rural habitat. Journal of Zoology. 298(3). 225-231.
Wilson, D. & Reeder, D. (2005). Mammal species of the world. A taxonomic and geographic reference (3rd ed). Opgehaald van Mammal species of the world: https://www.departments.bucknell.edu/biology/resources/msw3/
Zienius, D., Bagdonas, J. & Dranseika, A. (2003). Epidemiological situation of rabies in Lithuania from 1990 to 2000. Veterinary Microbiology. 93(2). 91-100.
